صفحه ٨٩

چند سؤال و جواب
 سؤال: مگر خداوند به تشكر ما نیاز دارد؟
 جواب: هرگز! قدردانى از یك لطف، ارزشى براى ماست و نشانه انصاف ماست، نه اینكه نشان نیاز خدا به نماز ما باشد، اگر معلّمى به شاگردش گفت: از زحمات من قدردانى كنید و خوب درس بخوانید، شاگرد نباید خیال كند كه خوب درس خواندن او و قدردانى، مورد نیاز معلّم است، بلكه كمال شاگرد را مى رساند.
 سؤال: اگر بناست از نعمت هاى الهى تشكر كنیم، چرا حتماً نماز بخوانیم؟
 جواب: وقتى اصل لزوم تشكر را قبول كردیم، چگونگى آن باید طبق دستور باشد. وقتى مراجعه بیمارى به پزشك، ضرورى تشخیص داده شد، چگونگى مصرف دارو، تابع دستور پزشك است. براى اینكه در تشكرها سردرگم نشویم و یاوه نگوییم، باید طبق خواسته خدا سپاس انجام دهیم. یك خلبان، همینكه پرواز را پذیرفت، در هر كجاى دنیا كه خواست؛ با برج مراقبت تماس بگیرد، باید به زبان انگلیسى سخن بگوید. پس نحوه تشكر را باید از دستور الهى و اولیاء خدا فرا بگیریم.
 سؤال: تشكر در برابر نعمت ها درست، ولى آنكه در میان ناگوارى ها زندگى مى كند، او چرا باید تشكر كند؟
 جواب: اولاً: بیشتر ناراحتى ها به دست خود ما فراهم مى آید، مثلاً با رعایت نكردن بهداشت، مریض مى شویم، و با درس نخواندن و تنبلى، دچار ركود در زندگى مى گردیم، در انتخاب دوست، دقت نمى كنیم، گرفتار مى شویم و...
 ثانیاً: ناگوارى ها هم خوب است، چرا كه انسان را به تلاش وا