طلب باران كند. و بهتر است از خطبه هایى كه از معصومین علیه السلام نقل شده استفاده شود. مانند آنچه از حضرت امیرعلیه السلام(563) و امام سجّاد علیه السلام(564) نقل شده است.
سابقه نماز باران
آنگونه كه از روایات تاریخى برمى آید، نماز باران در زمان انبیاء گذشته هم بوده است (نمونه بیرون رفتن حضرت سلیمان را خواندید).
دعاها و حدیث هایى هم كه درباره شیوه رسولخدا صلى الله علیه وآله در خواندن نماز باران نقل شده، با خطبه هاى مربوط به این نماز كه از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده، و نیز دعاى امام سجّاد علیه السلام گویاى این است كه به این سنت، عمل مى شده است.(565)
در تاریخ، برخى از علماى بزرگ هم به برگزارى این نماز اقدام كرده و از خدا، باران گرفته اند.
البته این نماز، از آن جهت حساسیّت دارد كه اگر خداوند، دعاها را مستجاب نكند و باران نفرستد، مایه شرمندگى نمازگزاران مى شود كه خدا به آنان توجّه ننمود. از این جهت، اقدام به این نماز، جرأت و ایثارى در حدّ مایه گذاشتن از آبرو مى طلبد.
یكى از معروف ترین نمازهاى باران تاریخ معاصر ما، نماز آیت الله العظمى سیّد محمد تقى خوانسارى (رحمةالله علیه) است.
نوشته اند كه در سال 1363 قمرى همان سالى كه