اهداف خویش مى گرفتند، غاصبانه بوده است.
حتّى نصب افراد براى اقامه نماز جمعه و عید و مراسم حج و... از اختیارات و شئون حكومت و ولایت امر است. از این رو، بودن اینگونه امور در اختیار و سیطره نالایقان، براى (آل محمد) حزن آور است. امام باقر علیه السلام در حدیثى به این حقیقت اشاره فرموده است: «ما مِنْ عیدٍ لِلْمُسلمینَ، اَضحى وَلافِطرٍ، اِلاّ وَ هُوَ یُجَدّدُ فیه لالِ مُحمَدٍ حُزْنٌ، قیلَ: وَ لِمَ ذلك؟ قال علیه السلام: لاَنَّهمْ علیه السلام یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فى یَدِ غَیْرِهِم»(549)
براى مسلمانان، هیچ عید قربان و عید فطرى نیست، مگر آنكه اندوه آل محمد صلى الله علیه وآله در آن افزون و تجدید مى شود. پرسیدند: چرا؟ فرمود: براى آن كه اهلبیت علیه السلام، حقّ خویش را در دست دیگران مى بینند!...
و چه مظلومیتى براى خاندان عصمت، بالاتر از این كه حتى اعیاد اسلامى هم براى آنان اندوهبار باشد و خاطره غصب حق و انحراف مسیر رهبرى جامعه را بیاد آورد!
نماز آیات
برخى پدیده هایى كه در طبیعت رخ مى دهد و حالتِ غیر عادى دارد، گاهى موجب وحشت انسان ها مى شود و گاهى نیز ممكن است افكار خرافى و شرك آلودى را در اذهان جاهلان و غافلان پدید آورد.
اینجاست كه توجّه دادن اندیشه ها به عوامل اصلى آنها و جلوگیرى از