انسان باید دربان دل باشد و در حریم و حرم دل، جز خدا را راه ندهد.
امام صادق علیه السلام فرمود: «اَلْقَلبُ حَرَمُ اللّهِ وَ لا تُسكِنُوا حَرَمَ اللهِ غَیْر اللّه»(240)
دل، حرم الهى است، جز خدا را در آن وارد نسازید.
نمونه هایى از اخلاص
على علیه السلام، در صفت متقین مى فرماید:
«اِذا زكّىَ اَحَدُهُم خافَ مِمّا یُقالُ لَهُ»(241) هر گاه یكى از آنان ستایش مى شود، از آنچه درباره اش گفته اند مى هراسد.
مردان وارسته، هراس از آن دارند توجّه مردم به آنان، مانع توجه شان به خدا گردد خود، مصداق «یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ»(242) شوند!
شبى در سیماى جمهورى اسلامى، مصاحبه اى با یك رزمنده شانزده ساله پخش شد. مصاحبه گر پرسید: كار تو چیست؟ گفت: خنثى كردن مین. پرسید: تاكنون چند «مین» خنثى كرده اى؟ گفت: از لطف خدا زیاد. پرسید: عدد آنرا مى دانى؟ جواب داد: مى ترسم بگویم، شیطان مرا گول بزند و دچار عجب و غرور شوم و دوستانم كه كمتر موفق بوده اند،