است، زیرا در خشكسالى و قحطى و بى آبى، از دست هیچكس، كارى برنمى آید، تنها خداست كه مى تواند با فرستادن ابرهاى باران زا، رحمت خویش را بر سر مردم بگسترد.
خداوند مى فرماید:
«قُل أرأیتُم اِن أصبَح مائُكم غَوراً فَمَن یَأتیكم بِماءٍ معین»(554)
بگو: اگر آب شما بخشكد، چه كسى براى شما آب گورا مى آورد؟
بى آبى یك منطقه و نیامدن باران، نشانه قهر خدا و گاهى به سبب گناهانى است كه مردم جامعه انجام مى دهند. پس توجّه به خدا و گریه و التماس و توبه و تضرع، سبب مى شود خداوند عنایت كند و كم آبى را بر طرف سازد. نماز باران براى جلب رحمت خداوند است.
علّت نیامدن باران
همچنانكه اشاره شد، گاهى بى بارانى، نتیجه معاصى مردم و نوعى عقوبت و تنبیه الهى است.
رسول خدا صلى الله علیه وآله فرموده است:
وقتى خداوند بر امّتى غضب كند و عذاب بر آنان نفرستد، نرخ ها گران مى شود و عمرها كوتاه مى گردد، تجّار سود نمى برند و درخت ها میوه نمى دهند و نهرها پر آب نمى شود و باران از مردم قطع مى شود و اشرار بر آنان تسلّط مى یابند.(555)