آنكه گاهى تب عبادت و دعا و مسجد انسان را بگیرد، و مدّتى هم بكلّى این امور را رها كند و بیگانه با عبادت شود.
فرصت عبادت
سرمایه عمر و فرصت هاى زندگى از كف مى رود و همچون ابرهاى گذران، از آسمان حیات ما مى گذرد. باید هوشیار بود و از این رهگذر، بیشترین بهره را برد و بندگى خدا كرد.
در حدیث زیبایى، على علیه السلام فرموده است:
«اِنَّ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ یَعْمَلانِ فیكَ فَاعْمَلْ فیِهما وَ یَأخُذانِ مِنْكَ فَخُذْ مِنْهُما»(68) شب و روز در تو كار مى كنند، تو هم در آنها كار كن، و از تو مى گیرند، تو هم از آن ها بگیر.
راستى... عمرى را كه مى دهیم و این سرمایه را شب و روز خرج مى كنیم، چه به دست مى آوریم؟
رسولخدا صلى الله علیه وآله فرموده است: «اَلدُّنیا ساعةُ فَاجْعَلُوها طاعَةً»(69) دنیا، ساعت و لحظه اى بیش نیست، آنرا در راه اطاعتِ خدا بكار گیرید.
اگر هم در شرایطى خاص امكان عبادت و بندگى كم بود، باید تلاش كرد و زمینه فراهم ساخت و به محیطهاى آزادتر رفت و و خدا را پرستید، كه تنگناى زمین و زمان، براى دورى از پرستش خدا، بهانه