مى طلبد.
عبادت، تنها براى خدا...! نه شرق پرستى و غرب پرستى، نه بنده زر و زور، نه تسلیم شهوت و مقام و فریفته زن و فرزند و مال.
این جمله نماز، هرگونه حاكمیّت غیر خدا را محكوم مى كند. هرگونه حقارت پذیرى واستمداد از قدرت هاى پوشالى رانفى مى كند. به نمازگزاران، درس «عزّت، در سایه بندگى خدا» مى دهد، تا بنده و برده غیر خدا نشوند و از تهدیدها و تطمیع هاى دیگران، نلغزند و راه خدا را كنار نگذارند.
«اِهْدِنَا الصِّرَ طَ الْمُستَقِیمَ»
اولین درخواست ما از خداوند، پس از حمد و ثنا و اظهار بندگى و استمداد، درخواست هدایت به راه راست است. در مسائل فكرى و عملى زندگى، عقاید و رفتار و موضعگیرى ها، شناخت راه صحیح، بسیار مهم و در عین حال، دشوار است. از این رو، از خداوند مى خواهیم كه مارا به «صراط مستقیم» هدایت كند.
صراط مستقیم
وقتى سخن از راه راست است، راه هاى غیر مستقیم هم مطرح مى شود. اگر شناختى به این «بیراهه»ها پیدا كنیم، «راه» را هم بهتر خواهیم شناخت. فهرستى از راه هاى غیر مستقیم از این قرار است: