حضرت ابراهيم(عليه السلام) در خواب ديد كه بايد فرزندش حضرت اسماعيل(عليه السلام) را ذبح نمايد. با آنكه دهها سال از عمر آن حضرت مىگذشت، صاحب فرزند نشده بود. همسر پير او، حضرت ساره، عقيم و نازا بود. فرشتگانى كه براى مجازات قوم لوط آمده بودند، ابتدا به صورت انسان و به عنوان مهمان بر حضرت ابراهيم(عليه السلام) وارد گشتند. پيامبر خدا به گمان اين كه آنها انسانند، گوسالهاى را ذبح و از گوشت آن غذايى براى مهمانهاى ناشناس آماده ساخت؛ ولى آنان از خوردن غذا خوددارى نمودند. اين امر بر آن حضرت گران آمد؛ چه اين كه اين مسأله، نشانه دشمنى تلقى مىگشت. در ميان مردم آن زمان، اگر كسى به خانه ديگرى مهمان مىگشت و از غذاى ميزبان تناول نمىكرد، بر صاحب خانه بسيار ناگوار مىآمد. از اين رو، وقتى حضرت ابراهيم(عليه السلام) و خانوادهاش ديدند كه مهمانها دست به غذا نمىزنند، متعجب گشتند. فرشتگان گفتند: ما ماهيتاً انسان نيستيم، بلكه به صورت انسان ظاهر شدهايم. ما فرشتگان الهى هستيم و مأموريت داريم قوم لوط را مجازات نماييم و شهر آنان را به خاطر آن گناه بزرگى كه مرتكب شدهاند، زير و رو سازيم. پيامبر خدا در جواب گفت: در ميان اين قوم، حضرت لوط(عليه السلام) بنده برگزيده خدا و از پيامبران خداست؛ اگر شهر را زير و رو كنيد، او و خانوادهاش هلاك مىگردند: فَلَمّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَ جَاءَتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلنَا فِى قَوْمِ لُوط(105)؛ هنگامىكه ترس ابراهيم فرو نشست، و بشارت به او رسيد، درباره قوم لوط با ما مجادله مىكرد.
فرشتگان گفتند كه ما دستور داريم لوط و خانوادهاش، غير از همسرش را از شهر بيرون بريم، آن گاه شهر را زير و رو ساخته و مردم گنهكار آن سامان را سخت مجازات خواهيم نمود. در نهايت فرشتگان براى آرامش حضرت ابراهيم(عليه السلام) كه خيلى نگران قوم لوط بود، گفتند: ما ضمناً به شما بشارت مىدهيم كه خدا به شما فرزندى خواهد داد. ساره كه ايستاده بود و سخنان آنان را مىشنيد، خنديد كه من در اين سن پيرى و پس از سالهاى دراز بچهدار نشدم؛ اكنون كه گيسوانم سفيد گشته صاحب فرزند مىگردم؟! قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ(106)؛ (فرشتگان) گفتند: آيا از فرمان خدا تعجب مىكنى؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است؛ چرا كه او ستوده و والاست.
به هر حال خدا اراده فرموده كه در سنين پيرى به حضرت ابراهيم(عليه السلام) دو فرزند، يكى
نظریه حقوقی اسلام ج1
جلسه دهم: تكليف، قدرت، مصلحت