معرفت اوست، درك كند، ليلةالقدر را درك كرده است. يعنى فاطمه زهرا (س) مقامى است كه حقايق بسيارى را در خود يك جا جمع كرده است و با نظر به او مى توان آن حقايق را يك جا ديد و از اين جهت گفته مى شود انسان در مسير معرفت به زهراى مرضيه (س) ره صد ساله را يك شبه طى مى كند.
اين جملات براى اهل سلوك معنا مى دهد كه قواعد عالم غيب را مى دانند و مى فهمند چگونه در عالم غيب، حقايق به صورت جامع و در حالت وحدت هستند. در روايت داريم كه: ابن عباس مى گويد:
«سَمِعْتُ مِنْ عَلِيٍّ (ع) حَدِيثاً لَمْ أَدْرِ مَا وَجْهُهُ وَ لَمْ أُنْكِرْهُ، سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) أَسَرَّ إِلَيَّ فِي مَرَضِهِ فَعَلَّمَنِي مِفْتَاحَ أَلْفِ بَابٍ مِنَ الْعِلْمِ يَفْتَحُ كُلُّ بَابٍ أَلْفَ بَابٍ» «1» حديثى از على شنيدم كه چيزى از آن نفهميدم ولى انكارش هم نكردم. شنيدم كه گفت: رسول خدا (ص) در بيمارى اش كليد هزار باب از علم را به من به صورت سرّى داد كه از هر بابى هزار باب باز مى شد. اين يعنى تجلى يك حقيقت اجمالى از طريق رسول خدا (ص) به جان حضرت اميرالمؤمنين (ع) و حضرت على (ع) از اين طريق يك شبه ره صدساله را طى كرده اند، مثل اين كه در شب قدر به قلب افرادِ آماده، حقايق را به صورت اجمالى مى دهند و كليت نور هزار ماه و بهتر از هزارماه به آن هايى كه آمادگى دارند مى رسد.