شده چنين تقاضايى دارم. و سپس تقاضاى خود را از خداوند بيان مى كنيد. ملاحظه كنيد كه در اين دعا نيز متوجه وجود حقيقتى هستيد كه مانند موجودات مادى محسوس نيست و حالت سرّى و غيبى دارد- مثل معانى كه در الفاظ نهفته است- و بايد با نظر به آن حقيقتِ غيبى، از طريق آينه ى وجود مقدس زهراى مرضيه (س) با آن حقايق مأنوس شد. كارى كه علماى بزرگ انجام دادند و بهره هاى فراوانى بردند.
ملاحظه فرموديد اصحاب در ادامه از حضرت رسول خدا (ص) سؤال نمودند كه چگونه او حوريه اى بشرگونه است!؟ آن ها از اين طريق مى خواستند بدانند زهرا (س) چه جايگاهى در مراتب هستى دارد و از چه خلق شده است؟ حضرت رسول الله (ص) با توجه به آمادگى خاصى كه در آن محفل بوده فرمودند:
«خَلَقَهَااللهُ- عَزّ وَجَلّ- مِنْ نُورِهِ قَبْلَ انْ يَخْلُقَ آدَم، اذْ كانَتِ الْارْواح»؛
خداوند او را از نور خود خلق كرد، قبل از آن كه آدم را خلق كند، آن هنگام كه تنها ارواح بودند و هنوز زمين و آسمان به وجود نيامده بود.
عرض شد اين فراز از روايت سرّ بزرگى را گوشزد مى كند و به خودى خود معارف عظيمى را در پى خواهد داشت كه جا دارد به كمك نظريه هاى علمايى مثل ميرداماد و ملاصدرا و حضرت علامه طباطبائى «رحمة الله عليهم» و حضرت امام خمينى «رضوان الله تعالى عليه» آن معارف را در علوم انسانى خود وارد كنيم. چون اوّلًا؛ اين قسمت از روايت بحث خلقت نورى حضرت زهرا (س) را توسط حضرت حق متذكّر مى شود و اين غير از نوع خلقتى است كه در مورد ساير انسان ها اعمال شده و حكايت از