همه ى مردم مدينه مى دانستند فاطمه (س) آن قدر مقدس است كه به هركس غضب كند، روى بهشت را نخواهد ديد و با اين همه مردم مدينه نتوانستند در شرايط پيش آمده نقش مردمى خود را در آن مرحله از تاريخ درست انجام دهند و گلايه ى زهراى مرضيه (س) از انصار از همين جهت بود كه چرا نسبت به خزان پيش آمده بعد از بهار تاريخى، ساكت و سست شده اند. در حالى كه نقطه ى عزيمت بهار تاريخى اسلام را شمشيرهاى همين انصار به ظهور رساند و با جهادى روحانى امكاناتى را آشكار نمودند كه سال هاى سال جهان اسلام از آن تغذيه كرد و معلوم نيست چرا يك مرتبه در شرايط پيش آمده اين چنين سست عمل مى كنند و از گذشته ى خود در مقابل خواص قريش پاسدارى نمى كنند.
اين ها رازهايى است كه فاطمه زهرا (س) در متن تاريخ به جاى گذارده، آيا قبر پنهان فاطمه زهرا (س) نمونه اى از شخصيت پيدا و ناپيداى او نيست و اين كه شخصِ خودِ حضرت وصيت مى كنند: مرا شبانه دفن كنيد «1» بهانه اى باشد تا از اين طريق صداى او در سرتاسر تاريخ بپيچد و اعلاميه اى