صفحه ١٧١

راه انتخاب ديگرى نمايند و اين نكته نيز در اين جمله نهفته است كه اگر در جامعه انسان هاى پاك مسئوليت ها را به عهده داشته باشند، مردم رنگ مسئولان، را مى پذيرند و پاك و پاك تر مى شوند و اگر انسان هاى سطحى و دنيا طلب مسئوليت ها را به دست گيرند مردم نيز به سرعت رنگ آن ها را مى پذيرند. پس مى توان با پاكى مسئولان، مردم را پاك نگه داشت و اين غيرممكن است كه حاكميت جامعه به دست انسان هاى متعالى و متّقى باشد و مردم به تقوا و تعالى گرايش نداشته باشند و جامعه با انواع انحرافات روبه رو شود. بر همان مبنا حضرت فاطمه زهرا (س) مى فرمايند: اين قدر كه مردم به مسئولان شان شبيه اند به پدر و مادرشان شبيه نيستند و حساسيت آن حضرت با توجه به چنين امر مهمى است و گريه هاى آن حضرت به آن جهت است كه با حذف حاكميت على (ع) چيزى نمى گذرد كه نسلى گمراه شاكله ى جامعه را تشكيل مى دهد. زيرا وقتى حاكمان حقوق شهروندى مثل زهراى مرضيه (س) را رعايت نكنند و به مالكيت افراد احترام نگذارند بايد منتظر خطرات بسيار بزرگ تر بود. حضرت دارند با انتقاد از تملك فدك توسط هيئت حاكمه فرايند آينده ى جهان اسلام را متذكر مى شوند كه در آن حال هيچ حقوقى به رسميت شناخته نمى شود. اگر كسى يك تومان از من برداشت و شما از اعتراضى كه من به او كردم ساده عبور كرديد- كه يك تومان پول قابل توجهى نيست- به فرهنگ تجاوز به حقوق ديگران رسميت بخشيده ايد. حساسيت حضرت فاطمه (س) بر روى فدك، شعار آن حضرت است تا روشن كنند هيئت حاكمه نمى تواند پاسدار حقوق افراد باشد و در چنين شرايطى به آينده اى