اگر مى خواهيد آدم شويد، بايد در نظم دينى كار كنيد. هر وقت بر اساس نظم و دستورات دينى كارهايتان را انجام داديد، همان كارهاى هر چند كوچك، شما را در انسانيت شديد مى كند و از حيوان شدن نجات مى دهد، ولى كارهاى بزرگ شما اگر در زير سايه دين نباشد هيچ بركتى ندارد. فقط خوشحال ايد كه كار خيرى انجام داده ايد و از فشار وجدان راحت شده ايد و اين كار غير از اين است كه زير نظر دستورات جامع يك دين الهى عمل كنيد. ممكن است بر اساس دستورات دين، همان كار را بكنيد كه يك انسانِ صرفاً عاطفى انجام داد، ولى در شرايط تبعيت از دين، عاطفه را در يك دستگاه وسيع انسانى سازماندهى كرده ايد و نتيجه اش رشد همه ابعاد انسانى شما خواهد شد و به انسان كامل نزديك مى شويد و آماده ارتباط با امام زمانتان مى گرديد.
ملاك انسانيت
كسى كه با عين الانسان از هيچ جهت تماس نداشته باشد، نه طالب نظر و رضايت آن حضرت مى باشد و نه سعى دارد اعمال و افكار خود را به آن امام معصوم نزديك كند، چنين انسانى نه قرآن به دردش مى خورد و نه نبوّت. چون همان طور كه عرض شد؛ پيامبر اكرم (ص) مى فرمايند: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ امامَ زَمانِهِ ماتَ مِيتَةَ الْجاهِلِيَّة» «1»؛ يعنى هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است. باز فراموش نكنيد كه پيامبراكرم (ص) اين سخن را زمانى فرموده اند كه دين و قرآن و احكام دين