نقش واسطه فيض بودن امام زمان (عج)
خدايا! براى ما روشن شده كه هر انسانى از انسان كامل انسانيت خود را مى گيرد تا آدم شود و ما هم آمده ايم در زمين تا آدم شويم، پس به حقيقت امام زمانمان ما را از بهره لازمى كه بايد از امام زمانمان بگيريم، محروم مگردان.
از يك جهت خداوند نزديك ترين موجود به مخلوقاتش است و خودش در آيه 186 سوره بقره به پيامبرش فرمود: اگر بندگان من از تو سراغ مرا گرفتند، «فَإنّي قَريبٌ»؛ من كه نزديكم، و نفرمود؛ بگو من نزديكم، يعنى حتّى بين ما و پروردگارمان، پيامبر اكرم (ص) هم از جهت وجودى فاصله نيست و لذا در هر روز صبح در دعاى عهد «1»- از خدا، كه نزديك ترين وجود به ما است، تقاضا مى كنيم كه ما را در زمره ياران و اطرافيان و ذوب شدگان مولا و سيّدمان حضرت صاحب الزمان قرار بده، از طرف ديگر حالا اگر خواستى به قرب خاص برسى و بين تو و حضرت حق، همه حجاب ها كنار رود، بايد از طريق ذوب شدن در وجود اقدس صاحب الزمان به چنين درجه اى برسى، يعنى از يك جهت خداوند را به كمك مى گيرى تا به امام زمان (عج) نزديك شوى و از جهت ديگر امام زمان (عج) را كمك مى گيرى تا به آن قرب خاصّ الهى كه مخصوص اولياء الهى هست دست بيابى و بهره خاص ببرى.