بايد فراتر از عصر فكر كرد
اگر پذيرفتيد كه ستم بايد باشد و اگر به حكومت جهانى توحيدى فكر نكرديد، قرآن و روايات را در خدمت توجيه حاكميت ستم قرار مى دهيد، در حالى كه بايد فراتر از عصر فكر كرد. شما ببينيد چه كسانى بودند كه از پيروزى انقلاب اسلامى شوكه نشدند؟ آنهايى كه به بعد از انقلاب اسلامى فكر مى كردند.
من گاهى آدم هايى را مى ديدم كه حسرت دورانديشى و تيزبينى آنها را مى خوردم. مثلا امثال شهيدبهشتى (رحمةالله عليه) واقعاً يك آدم هاى عجيبى بودند؛ هميشه مى دانستند كه خدا براى بعد، يك ذخيره اى برايشان گذاشته است و به آن فكر مى كردند و هميشه هم مى ديديد كه موفق بودند. مسئله جنگ، در ابتدا به قدرى وحشتناك بود كه همه مى گفتند: همه چيز رفت! امام (رحمةالله عليه) همان شب اول- كه در بيمارستان قلب بسترى بودند- فرمودند: يك ديوانه اى آمده و سنگى انداخته و فرار كرده است؛ كسى كه در جريان بود ولى ايمان نداشت، مى گفت: حاج آقا را نگاه كن! عراقى ها آمده اند وفرودگاه مهرآباد را هم زده و رفته اند، آقا مى گويد ديوانه اى آمده سنگى انداخته و رفته است. حالا كدامشان درست مى گفتند و مى گويند؟ آن روشنفكرانى كه بعد را نمى بينند و ظاهر قضيه را مى بينند و مى گفتند چيزى نماند، يا كسانى كه همواره متوجه آن آينده اميدبخش براى زندگى دينى هستند؟
اين است كه نگاه به نهضت امام زمان (عج) يعنى بايد هميشه به فراتر از عصر و زمانه فكر كنيم و افراد پيروز هم هميشه اين دسته از افرادند. شما