«امر»، آن نوع ايجادى است كه شأن آن «كُنْ فَيَكُون»است؛ يعنى با باطن و جنبه بى زمان شما سرو كار دارد كه در آيه 82 سوره يس به آن اشاره دارد و مى گويد: «انَّما امْرُهُ اذا ارادَ شَيْئاً انْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُون». حضرت حجّت (عج) به عنوان همان مقام «امام» كه در آيه 73 سوره انبياء مطرح است، مقامشان، مقام هدايت به «امر» يا تصرف در باطن است «1» و امام با چنين مقامى همچنان كه عرض شد، هميشه در صحنه است و مددش هرگز پنهان نيست. كجاست قلبى كه اين امدادهاى غيبى را بگيرد؟
چگونگى رابطه امام زمان (عج) با عالم
آيا رابطه حضرت با عالم، رابطه اى است كه ما با بدن خود داريم؟ همان طور كه بدن ما روى دست ما مانده و از آن در زحمت هستيم، رابطه امام (ع) با عالم ماده اين طور است؟ آن هايى كه سعى كرده اند عمر طولانى حضرت را بر پايه مسائل زيست شناسى توجيه نمايند به حضرت و مقام آن حضرت توجّه كافى نداشته اند چراكه حدّ فهم بحث طولانى بودن عمر شريف آن حضرت، بالاتر از حدّ فهم علم زيست شناسى است. كلّ عالم در قبضه مقامِ واسطه فيض است. او واسطه فيض بين خدا و عالم هستى است، يعنى «السَبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْارْضِ وَ السَّماء» است. وجود عالم به اعتبارى از مقام او سرچشمه مى گيرد. و در هر دوره از زمان، مصداق هاى آن مقام فرق مى كند. يك حقيقت است كه جلوه اش تغيير مى كند و ظهور ائمه (عليهم السلام)، مصداق هاى ظهور آن مقام اند. آيا واسطه فيض مثل من و شما