ما اگر معنى ظهور حضرت را درست تصور كنيم، اولًا: متوجه مى شويم زندگى زمينى داراى هدف و مقصد فوق العاده ارزشمندى است و تمام انسان هاى بزرگ در تمام طول زندگى شان، از اول دنيا تا حال، توجهشان به آن شرايطى است كه شرايط ظهور بقيّةالله الاعظم است. ثانيا: خود را دائماً براى آن ظهور آماده و در شرايط ظهور، احساس مى كنيم و هيچ گاه به كمتر از آن قانع نمى شويم. «1»
شفاعت امام زمان (عج)
مطلب ديگرى كه لازم است به آن توجه شود، موضوع طلب شفاعت از حضرت (عج) است. شفاعت از كلمه شَفْع، يعنى متحد شدن است. يعنى تلاش كنيم در نور ولايت حضرت قرار گيريم و از آن نور محروم نشويم.
در زيارت جامعه كبيره مى خوانيم كه «بِكُمْ فَتَحَ اللهُ و بِكُمْ يَخْتِم» يعنى خداوند فتح همه باب هاى هدايت را به دست شما قرار داده است و ختم و بستن راه هاى انحراف را از طريق وجود شما عملى ساخته است. «فازَ الْفائِزُونَ بِوِلايَتِكُم» يعنى رستگاران، به واسطه شما رستگار شدند. يعنى اگر كسى توانست در زندگى دنيايى اش خود را به ثمر برساند به جهت آن بود كه شما را به عنوان امام خويش برگزيد و حاكميت شما را به قلب خود رساند و همه ابعاد خود را در اختيار شما قرار داد و شما را شفيع خود گرفت. به عمق معارف دعاها بسيار دقت كنيد تا معناى عميق عبارات را