كمك گرفت، براى رسيدن به هر درجه از انسانيّت بايد به «عين الانسان» متوسل شد.
شهود جمالِ وجه الله
شهود جمال حضرت، شهود «وجه الله» است. به اين نكته عنايت داشته باشيد تا ببينيد در فرهنگ شيعه چه گوهرهاى نابى نهفته است و اكثر ما غافليم. گفتيم؛ جمالِ انسان كامل، جمالِ كلّ الاسماء الهى است. كلُ الاسماء، در مقام خداوند، «الله» است و كلّ الاسماء در مقام انسانى، حضرت حجّت (عج) است. بنابراين شهودِ جمال حضرت حجّت (عج) شهود جمال «الله» است از طريق آن «وجه الله». به عبارت «وجه الله» توجه داشته باشيد كه «وجه الله» غير از «وجه الرّحمن» يا «وجه الرّحيم» است. همه حقيقت جان ما به «عبدالله» بودن ما است پس بايد دنبال «وجه الله» باشيم. «عبدالرحمان» يا «عبدالرحيم» بودن خوب است اما بايد «عبدالله» شد تا بتوان به مقام كل الاسماء نظر كرد و «الله» را عبادت نمود.
در دعاى ندبه با توجه به همين شعور است كه مى گوييم:
«ايْنَ وَجْهُ الله الّذي الَيْهِ يَتَوَجَّهُ الْاوْلياءُ»
كجاست آن «وجه اللّه» اى كه اولياء حق به سوى او روى مى آورند؟ چون اوّلًا: انسان، «عبدالله» كه شد با جميع اسماء الهى مى تواند ارتباط پيدا كند، ثانياً: آن كسى كه حامل جميع اسماء الهى است مقام انسان كامل يعنى حضرت حجّت (عج) است پس با شهود مقام وجه الهى حضرت، انسان توانسته است با تمام اسماء الهى ارتباط پيدا كند