(ترتیبها 50) سُورَة ق (آیاتها 45)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (۱) بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (۲) أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (۳) قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (۴) بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ (۵) أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ (۶) وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (۷) تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (۸) وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (۹) وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ (۱۰) رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (۱۱) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (۱۲) وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (۱۳) وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (۱۴) أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (۱۵)
سوره ق
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
ق، سوگند به قرآن مجید (که قیامت و رستاخیز حق است)! (۱) آنها تعجب کردند که پیامبرى انذارگر از میان خودشان به سراغ آنها آمده (و سخن از معاد مى گوید); و کافران گفتند: «این چیز شگفت آورى است! (۲) آیا هنگامى که مُردیم و خاک شدیم (دوباره به زندگى باز مى گردیم)؟! این بازگشتى است بعید!» (۳) ولى ما آنچه را زمین از بدن آنها مى کاهد; مى دانیم (و همه ذرّات آن را گردآورى مى کنیم) و نزد ما کتابى است که همه چیز در آن محفوظ است. (۴) آنها حق را هنگامى که به سراغشان آمد تکذیب کردند; از این رو پیوسته در کار آشفته خود متحیرند. (۵) آیا آنان به آسمان بالاى سرشان نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کرده ایم، و چگونه آن را (بوسیله ستارگان) زینت بخشیده ایم و هیچ شکاف و شکستى در آن نیست؟! (۶) و زمین را گسترش دادیم و در آن کوههایى عظیم و استوار افکندیم و از هر نوع گیاه بهجت انگیز در آن رویاندیم، (۷) تا سبب بینایى و یادآورى براى هر بنده توبه کارى باشد! (۸) واز آسمان، آبى پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانه هایى را که درو مى کنند رویاندیم، (۹) و نخلهاى بلندقامت که میوه هاى متراکم دارند; (۱۰) همه اینها براى روزى بخشیدن به بندگان است. و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم; (آرى) زنده شدن مردگان نیز همین گونه است. (۱۱) پیش از آنان قوم نوح و «اصحاب رسّ» [= قومى که در یمامه زندگى مى کردند و پیامبرى به نام حنظله داشتند] و قوم ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند، (۱۲) و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط، (۱۳) «و اصحاب ایکه» [= قوم شعیب ] و قوم تُبَّع (که در سرزمین یمن زندگى مى کردند)، هر یک از آنها پیامبران را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقّق یافت. (۱۴) آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش دوباره آنها نباشیم)؟! ولى آنها (با این دلایل روشن) در آفرینش جدید تردید دارند. (۱۵)