(ترتیبها 37) سُورَة الصافات (آیاتها 182)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (۱) فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (۲) فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (۳) إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (۴) رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (۵) إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (۶) وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (۷) لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (۸) دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (۹) إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (۱۰) فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (۱۱) بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (۱۲) وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (۱۳) وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (۱۴) وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (۱۵) أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (۱۶) أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (۱۷) قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (۱۸) فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (۱۹) وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (۲۰) هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (۲۱) ۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (۲۲) مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (۲۳) وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (۲۴)
سوره الصافات
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
سوگند به صف کشیدگان [= فرشتگان منظم و گوش به فرمان]، (۱) و به نهى کنندگان [= فرشتگان بازدارنده]، (۲) و تلاوت کنندگان (پیاپى) آیات الهى، (۳) که به یقین معبود شما یگانه است; (۴) پروردگارآسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها. (۵) ما آسمان نزدیک [= پایین] را با زیور ستارگان آراستیم، (۶) تا آن را از هر شیطان متمرّدى حفظ کنیم. (۷) آنها نمى توانند به سخنان فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند، (و هر گاه چنین کنند) از هر سو هدف قرار مى گیرند. (۸) آنها بشدّت به عقب رانده مى شوند; و براى آنان مجازاتى دائم است. (۹) مگر آنها که در لحظه اى کوتاه (به آسمان نزدیک شوند و) استراق سمع کنند، که «شهابى ثاقب» آنها را تعقیب مى کند. (۱۰) از آنان بپرس: «آیا آفرینش (دوباره) آنان سخت تر است یا آفرینش تمام کسانى (از فرشتگان و اهل آسمانها و زمین) که آفریده ایم؟!» ما آنان را از گل چسبنده اى آفریدیم (۱۱) تو از انکارشان تعجب مى کنى، ولى آنها مسخره مى کنند. (۱۲) و هنگامى که تذکر داده شوند، متذکّر نمى شوند. (۱۳) و هنگامى که معجزه اى را ببینند، (دیگران را نیز) به استهزا دعوت مى کنند. (۱۴) و مى گویند: «این فقط سحرى آشکار است. (۱۵) آیا هنگامى که مُردیم و خاک و استخوانى (پوسیده) شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟! (۱۶) و آیا نیاکان ما (باز مى گردند)؟!» (۱۷) بگو: «آرى، (همه شما زنده مى شوید) در حالى که خوار خواهید بود. (۱۸) و این (بازگشت) تنها با یک صیحه عظیم واقع مى شود، و ناگهان همه (از قبرها بر مى خیزند و) نگاه مى کنند. (۱۹) و مى گویند: «اى واى بر ما، این روزجزاست!» (۲۰) (آرى) این همان روز جدایى (حق از باطل) است که شما آن را تکذیب مى کردید. (۲۱) (در این هنگام به فرشتگان دستور داده مى شود:) ستمکاران و همردیفانشان و آنچه را مى پرستیدند، گرد آورید (۲۲) (آرى آنچه را) غیر از خدا (مى پرستیدند جمع کنید) و به سوى راه دوزخ هدایتشان نمایید. (۲۳) آنها را (در کنار دوزخ) نگهدارید که باید مورد بازپرسى قرار گیرند. (۲۴)