وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا ۚ مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَٰكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا ۚ وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (۵۲) صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ (۵۳)
(ترتیبها 43) سُورَة الزُّخرُف (آیاتها 89)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حم (۱) وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (۲) إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (۳) وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ (۴) أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ (۵) وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ (۶) وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (۷) فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ (۸) وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (۹) الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (۱۰)
همان گونه (که بر پیامبران پیشین وحى فرستادیم) بر تو نیز حقایقى را به فرمان خود وحى کردیم; تو پیش از این نمى دانستى کتاب و ایمان چیست; (و از محتواى قرآن آگاه نبودى) ولى ما آن را نورى قرار دادیم که بوسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت مى کنیم; و به یقین تو به سوى راه راست هدایت مى کنى. (۵۲) راه خداوندى که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ اوست; آگاه باشید که همه امور تنها به سوى خدا باز مى گردد. (۵۳)
سوره الزخرف
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
حم. (۱) سوگند به کتاب مبین (و روشنگر)، (۲) که ما آن را قرآنى فصیح و گویا قرار دادیم، تا شما (آن را به خوبى) درک کنید. (۳) و این (قرآن) در لوح محفوظ نزد ما والا و استوار است! (۴) آیا این ذکر [= قرآن] را از شما بازگیریم بخاطر این که قومى اسرافکارید؟! (۵) چه پیامبران بسیارى (براى هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم; (۶) ولى هیچ پیامبرى به سوى آنها نمى آمد مگر این که او را استهزا مى کردند. (۷) امّا ما کسانى را که نیرومندتر از آنها بودند هلاک کردیم، و داستان (هلاکت) پیشینیان گذشت. (۸) اگر از آنان بپرسى: «چه کسى آسمانها و زمین را آفریده است؟» به یقین مى گویند: «خداوند توانا و دانا آنها را آفریده است». (۹) همان کسى که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و براى شما در آن راههایى آفرید، باشد تا هدایت شوید (و به مقصد برسید). (۱۰)