(ترتیبها 81) سُورَة التَّکویر (آیاتها 29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (۱) وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (۲) وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (۳) وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (۴) وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (۵) وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (۶) وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (۷) وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (۸) بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (۹) وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (۱۰) وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (۱۱) وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (۱۲) وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (۱۳) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (۱۴) فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (۱۵) الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (۱۶) وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (۱۷) وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (۱۸) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (۱۹) ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (۲۰) مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (۲۱) وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (۲۲) وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (۲۳) وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (۲۴) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (۲۵) فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (۲۶) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (۲۷) لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (۲۸) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (۲۹)
سوره التكوير
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود، (۱) و ستارگان بى فروغ شوند، (۲) و کوهها به حرکت درآیند، (۳) و با ارزش ترین اموال به دست فراموشى سپرده شود، (۴) و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (۵) و دریاها برافروخته شوند، (۶) و هر کس با همسان خود قرین گردد، (۷) و آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (۸) به کدامین گناه کشته شدند؟! (۹) و آن هنگام که نامه هاى اعمال گشوده شود، (۱۰) و پرده از روى (اسرار) آسمان برگیرند، (۱۱) و در آن هنگام که دوزخ شعلهور گردد، (۱۲) و بهشت نزدیک شود، (۱۳) (آرى در آن هنگام) هر کس مى داند چه چیزى را مهیا ساخته است. (۱۴) سوگند به ستارگانى که باز مى گردند، (۱۵) حرکت مى کنند و (از دیده ها) پنهان مى شوند، (۱۶) و سوگند به شب، هنگامى که پشت کند و به آخر رسد، (۱۷) و به صبح، هنگامى که بدمد، (۱۸) که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگوارى است[= جبرئیل امین] (۱۹) که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والایى دارد! (۲۰) در آنجا فرمانروا و امین است! (۲۱) و همنشین شما [=پیامبر] دیوانه نیست. (۲۲) به یقین او (جبرئیل) را در افق روشن دیده است. (۲۳) و او نسبت به آنچه از طریق وحى دریافت داشته بخل ندارد. (۲۴) این (قرآن) گفته شیطان رانده شده (از درگاه خدا) نیست! (۲۵) پس به کجا مى روید؟! (۲۶) این (قرآن) چیزى جز تذکّرى براى جهانیان نیست، (۲۷) براى کسى از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! (۲۸) و شما اراده نمى کنید مگر این که خداوندى که پروردگار جهانیان است، اراده کند! (۲۹)