فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (۲۷) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (۲۸) قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (۲۹) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ (۳۰)
(ترتیبها 68) سُورَة القَلم (آیاتها 52)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (۱) مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (۲) وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (۳) وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (۴) فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (۵) بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (۶) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (۷) فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (۸) وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (۹) وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (۱۰) هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (۱۱) مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (۱۲) عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (۱۳) أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (۱۴) إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (۱۵)
هنگامى که آن (وعده الهى) را از نزدیک مى بینند، صورت کافران زشت و سیاه مى گردد، و (به آنها) گفته مى شود: «این همان چیزى است که تقاضاى آن را داشتید!» (۲۷) بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و کسانى را که با من هستند هلاک کند، یا ما را مورد رحمت قرار دهد، چه کسى کافران را از عذاب دردناک پناه مى دهد؟!» (۲۸) بگو: «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و تنها بر او توکّل کرده ایم; و بزودى مى دانید چه کسى در گمراهى آشکار است!» (۲۹) بگو: «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسى آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار مى دهد؟!» (۳۰)
سوره القلم
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
ن، سوگند به قلم و آنچه مى نویسند، (۱) که به لطف و نعمت پروردگارت تو مجنون نیستى، (۲) و براى تو پاداشى بزرگ و همیشگى است. (۳) و تو اخلاق عظیم و برجسته اى دارى. (۴) و بزودى تو مى بینى و آنان نیز مى بینند، (۵) که کدام یک از شما مجنونید! (۶) به یقین پروردگارت بهتر از هر کس مى داند چه کسى از راه او گمراه شده، و نیز از هدایت یافتگان بهتر آگاه است. (۷) حال که چنین است از تکذیب کنندگان اطاعت مکن. (۸) آنها دوست دارند (در مورد انحراف از حق) نرمش نشان دهى تا آنها (هم) نرمش نشان دهند. (۹) و از کسى که سوگند یاد مى کند و پست است اطاعت مکن. (۱۰) کسى که بسیار عیبجو و سخن چین است، (۱۱) و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است; (۱۲) علاوه بر این کینه توز و بدنام است. (۱۳) مبادا بخاطر مال و فرزندان فراوانش (از او پیروى کنى)! (۱۴) (در حالى که) هرگاه که آیات ما بر او خوانده شود مى گوید: «اینها افسانه هاى پیشینیان است.» (۱۵)