صفحه ٤٧٧


(ترتیبها 41)     سُورَة فُصّلَت       (آیاتها 54)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

حم (۱) تَنزِيلٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (۲) كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (۳) بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (۴) وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ (۵) قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ (۶) الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (۷) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (۸) ۞ قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (۹) وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِينَ (۱۰) ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (۱۱)


سوره فصلت
*بنام خداوند بخشنده مهربان*

حم. (۱) این کتابى است که از سوى خداوند بخشنده مهربان نازل شده است; (۲) کتابى که آیاتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو کرده، و قرآنى است فصیح و گویاست براى جمعیتى که آگاهند، (۳) بشارت دهنده و بیم دهنده است; ولى بیشتر آنان روى گردان شدند; از این رو (حقایق را) نمى شنوند. (۴) آنها گفتند: «دل  هاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى کنى در پوششهایى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگینى است، و میان ما و تو (گویا) حجابى وجود دارد; پس تو کار خود را انجام بده و ما هم کار خود را انجام مى دهیم.» (۵) بگو: «من فقط انسانى مثل شما هستم; (ولى) بر من وحى مى شود که معبود شما معبودى یگانه است; پس تمام توجه خود را به طور کامل به سوى او کنید و از وى آمرزش بخواهید; واى بر مشرکان! (۶) همان کسانى که زکات نمى پردازند، و آخرت را منکرند. (۷) امّا کسانى که ایمان آوردهو کارهاى شایسته انجام دادند، پاداشى دائمى دارند.» (۸) بگو: «آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز [= در دوران] آفرید کافر مى  شوید و براى او همانندهایى قرار مى دهید؟! او پروردگار جهانیان است. (۹) او برفراز زمین کوههاى استوارى قرار داد و برکاتى در آن نهاد و مواد غذایى آن را مقدّر فرمود، ـ اینها همه در چهار روز [= چهار دوران ] بود ـ درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان.» (۱۰) سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالى که بصورت دود بود; به آن و به زمین دستور داد: «به وجود آیید، (و شکل گیرید) خواه از روى اطاعت و خواه اکراه!» آنها گفتند: «ما از روى طاعت آمدیم.» (۱۱)