(ترتیبها 67) سُورَة المُلک (آیاتها 30)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (۱) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (۲) الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ (۳) ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (۴) وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (۵) وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(۶) إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (۷) تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (۸) قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (۹) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (۱۰) فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (۱۱) إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (۱۲)
سوره الملك
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
پر برکت و زوال ناپذیر است کسى که حاکمیت و مالکیت (جهان هستى) به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست. (۱) آن کس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شمابهتر عمل مى کنید، و او توانا و آمرزنده است. (۲) همان کسى که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید; در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضاد و عیبى نمى بینى. بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللى مشاهده مى کنى؟! (۳) سپس بار دیگر (به عالم هستى) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوى خلل و نقصان) ناکام مانده و خسته و ناتوان به سوى تو باز مى گردد. (۴) ما آسمان پایین [= نزدیک] را با چراغهاى فروزانى زینت بخشیدیم، و آنها [= شهابها ]را تیرهایى براى (راندن) شیاطین قرار دادیم، و براى آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم. (۵) و براى کسانى که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است، و چه بد فرجامى است! (۶) هنگامى که در آن افکنده شوند صداى وحشتناکى از آن مى شنوند، در حالى که پیوسته فوران مى کند! (۷) نزدیک است (دوزخ) از شدّت غضب پاره پاره شود; هر زمان که گروهى در آن افکنده مى شوند، نگهبانان دوزخ از آنها مى پرسند: «مگر بیم دهنده الهى به سراغ شما نیامد؟!» (۸) مى گویند: «چرا، بیم دهنده اى به سراغ ما آمد، ولى ما (او را) تکذیب کردیم و گفتیم: «خداوند هرگز چیزى نازل نکرده، و شما در گمراهى بزرگى هستید.» (۹) و مى گویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل مى کردیم، در میان دوزخیان نبودیم.» (۱۰) این جاست که به گناه خود اعتراف مى کنند; دور باشند دوزخیان (از رحمت خدا)! (۱۱) به یقین کسانى که از پروردگارشان در نهان مى ترسند، آمرزش و پاداش بزرگى دارند. (۱۲)