وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۷۵)
(ترتیبها 40) سُورَة غافِر (آیاتها 85)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حم (۱) تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (۲) غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (۳) مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ (۴) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ ۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ ۖ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (۵) وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (۶) الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (۷)
(در آن روز) فرشتگان را مى بینى که بر گرد عرش حلقه زده اند و پروردگارشان را حمد و تسبیح مى گویند;و در میان آنان [= بندگان] بحق داورى مى شود; و (سرانجام) گفته خواهد شد:«حمدوستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.» (۷۵)
سوره غافر
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
حم. (۱) این کتابى است که از سوى خداوند توانا و دانا نازل شده است. (۲) خداوندى که آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، داراى مجازات سخت، و صاحب نعمت فراوان است; هیچ معبودى جز او نیست; و بازگشت (همه شما) به سوى اوست. (۳) تنها کسانى در آیات ما مجادله مى کنند که (از روى عناد) کافر شده اند; پس مبادا رفت و آمد آنان در شهرها (و قدرت نماییشان) تو را فریب دهد! (۴) پیش از آنها قوم نوح و گروه هایى که بعد از آنها بودند (پیامبرانشان را) تکذیب کردند; و هر امّتى در پى آن بودند که پیامبرشان را بگیرند (و آزار دهند)، و براى محو حق به مجادله باطل دست زدند; امّا من آنها را مجازات کردم; دیدى که مجازات من چگونه بود! (۵) واین گونه فرمان پروردگارت درباره کسانى که کافر شدند مسلّم شده که آنها همه اهل آتشند. (۶) فرشتگانى که حاملان عرشند و آنها که گرداگرد آن (طواف مى کنند) تسبیح و حمد پروردگارشان را مى گویند و به او ایمان دارند و براى مؤمنان آمرزش مى طلبند (و مى گویند:) پروردگارا!رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته است; پس کسانى را که توبه کرده و راه تو را پیروى مى کنند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار. (۷)