صفحه ٤١٨


(ترتیبها 33)     سُورَة الأحزاب       (آیاتها 73)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (۱) وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (۲) وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (۳) مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ۚ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ ۚ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءَكُمْ أَبْنَاءَكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ ۖ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ (۴) ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ ۚ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ ۚ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَٰكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (۵) النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (۶)


سوره الأحزاب
*بنام خداوند بخشنده مهربان*

اى پیامبر! تقواى الهى پیشه کن و از کافران و منافقان اطاعت مکن که خداوند دانا و حکیم است. (۱) و از آنچه از سوى پروردگارت به تو وحى مى شود پیروى کن که خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است. (۲) و بر خدا توکّل کن،و همین بس که خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد. (۳) خداوند براى هیچ کس دو دل در درونش نیافریده; و هرگز همسرانتان را که مورد«ظهار» قرار مى دهید مادران شما قرار نداده; و (نیز) پسرخوانده هاى شما را پسر (واقعى) شماقرارنداده است; این سخن شماست که با دهان خود مى گویید (سخنى که واقعیت ندارد); امّا خداوند حق را مى گوید و او به راه راست هدایت مى کند. (۴) آنها را به نام پدرانشان بخوانید که این کار نزد خدا عادلانه تر است; و اگر پدرانشان را نمى شناسید، آنها برادران دینى و یاران شما هستند; امّا گناهى بر شما نیست در خطاهایى که (در نامیدن آنها به نام دیگران) از شما سر مى زند، ولى آنچه را از روى عمد مى گویید (مورد مؤاخذه قرار خواهد داد); و خداوند آمرزنده و مهربان است. (۵) پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان اولى و سزاوارتر است; و همسران او مادران آنها [= مؤمنان] محسوب مى شوند; و خویشاوندان نسبت به یگدیگر از مؤمنان و مهاجران در آنچه خدا مقرّر داشته اولى هستند، مگر این که بخواهید نسبت به دوستانتان نیکى کنید (و سهمى از اموال خود را به آنها بدهید); این حکم در کتاب (الهى) نوشته شده است. (۶)