صفحه ٥٣١

وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (۵۰) وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (۵۱) وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (۵۲) وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ (۵۳) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (۵۴) فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ (۵۵)


(ترتیبها 55)     سُورَة الرَّحمن       (آیاتها 78)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

الرَّحْمَٰنُ (۱) عَلَّمَ الْقُرْآنَ (۲) خَلَقَ الْإِنسَانَ (۳) عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (۴) الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (۵) وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (۶) وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (۷) أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (۸) وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (۹) وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (۱۰) فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (۱۱) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (۱۲) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۱۳) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (۱۴) وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ (۱۵) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۱۶)


و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن. (۵۰) ما کسانى را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟! (۵۱) و هر کارى را انجام دادند در نامه هاى اعمالشان ثبت است، (۵۲) و هر کار کوچک و بزرگى نوشته شده است. (۵۳) به یقین پرهیزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند، (۵۴) در جایگاه صدق نزد خداوند حاکم مقتدر. (۵۵)

سوره الرحمن
*بنام خداوند بخشنده مهربان*

خداوند رحمان، (۱) قرآن را تعلیم فرمود، (۲) انسان را آفرید، (۳) و به او سخن گفتن آموخت. (۴) خورشید و ماه با حساب دقیقى در گردشند، (۵) و گیاهان و درختان براى خدا سجده مى کنند. (۶) و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون نهاد، (۷) تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، (۸) و وزن را براساس عدل برپا دارید و در سنجش کاستى نکنید. (۹) و زمین را براى مردم آفرید، (۱۰) که در آن میوه ها و نخلهاى پرشکوفه است، (۱۱) و دانه هایى که همراه با ساقه و برگى است که بصورت کاه (و خوراک حیوانات) در مى آید، و گیاهان خوشبو. (۱۲) پس (اى گروه جن و انس) کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۱۳) انسان را از گلِ خشکیده اى همچون سفال آفرید، (۱۴) و جنّ را از شعله هاى آتش خلق کرد. (۱۵) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۱۶)