(ترتیبها 6) سُورَة الأنعام (آیاتها 165)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (۱) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ۖ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ (۲) وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (۳) وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (۴) فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (۵) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (۶) وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (۷) وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ (۸)
سوره الأنعام
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است که آسمانها و زمین را آفرید، و ظلمتها و نور را پدید آورد; امّا کافران براى پروردگار خود، همتا و شبیه قرار مى دهند(با این که دلایل توحید و یگانگى او، در آفرینش جهان آشکار است). (۱) او کسى است که شما را از گل آفرید; سپس مدتى مقرّر داشت (تا انسان تکامل یابد); و اجل (و مرگ) حتمى نزد اوست (و فقط او از آن آگاه است). سپس شما (در یگانگى و قدرت او،) تردید مى کنید. (۲) در آسمانها و زمین; خداوند یگانه اوست، پنهان و آشکار شما را مى داند; و از آنچه (انجام مى دهید و) به دست مى آورید، باخبر است. (۳) (کافران) هیچ نشانه و آیه اى از آیات پروردگارشان براى آنان نمى آید، مگر این که از آن رویگردان مى شوند. (۴) آنان، حق را هنگامى که به سراغشان آمد، تکذیب کردند، ولى بزودى اخبار (و کیفر) آنچه را استهزا مى کردند، به آنان مى رسد; (۵) آیا ندیدند چه بسیار از اقوام (بى ایمان) پیشین را هلاک کردیم؟! اقوامى که (از شما نیرومندتر بودند; و) امکاناتى به آنها داده بودیم که به شما ندادیم; بارانهاى پى درپى براى آنها فرستادیم; و از میان زمینهاى آنها، نهرها جارى ساختیم; (اما هنگامى که سرکشى و طغیان کردند،) آنان را به سبب گناهانشان نابود کردیم; و اقوام دیگرى بعد از آنان پدید آوردیم. (۶) (حتّى) اگر ما مکتوبى را بر روى کاغذى (از آسمان) بر تو نازل کنیم، و (علاوه بر دیدن و خواندن،) آن را با دستهاى خود لمس کنند، به یقین کافران مى گویند: «این، جز یک سحر آشکار نیست»! (۷) (این بهانه جویان) گفتند: «چرا فرشته اى بر او نازل نشده (تا او را همراهى کند؟!)» در حالى که اگر فرشته اى بفرستیم، کار تمام مى شود; و دیگر به آنها مهلت داده نخواهد شد (و همگى هلاک مى شوند). (۸)