معارف بوک

جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (۸)

(ترتیبها 99)     سُورَة الزَّلزَلة      (آیاتها 8)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (۱) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (۲) وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (۳) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (۴) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (۵) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (۶) فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (۷) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (۸)

(ترتیبها 100)     سُورَة العادیات      (آیاتها 11)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (۱) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (۲) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (۳) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (۴) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (۵) إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (۶) وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (۷) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (۸) ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (۹)

پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى جاویدان بهشتى است که نهرها از پاى درختانش جارى است; همیشه در آن مى مانند; (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از او; و این (مقام والا) براى کسى است که از (مخالفت) پروردگارش بترسد. (۸)

سوره الزلزلة
*بنام خداوند بخشنده مهربان*

هنگامى که زمین شدیداً به لرزه درآید، (۱) و زمین بارهاى سنگینش را خارج سازد. (۲) و انسان مى گوید: «زمین را چه مى شود (که این گونه مى لرزد)»؟! (۳) در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو مى کند; (۴) چرا که پروردگارت به آن وحى کرده است. (۵) در آن روز مردم بصورت گروههاى پراکنده (از قبرها) خارج مى شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود. (۶) پس هر کس هموزن ذرّه اى کار خیر انجام دهد آن را مى بیند. (۷) و هر کس هموزن ذرّه اى کار بد کرده آن را (نیز) مى بیند. (۸)

سوره العاديات
*بنام خداوند بخشنده مهربان*

سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى که نفس زنان به پیش مى تاختند، (۱) و سوگند به افروزندگان جرقه آتش در برخورد سمهایشان (با سنگهاى بیابان)، (۲) و سوگند به هجوم آوران در سپیده دم، (۳) که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (۴) و (ناگهان) در میان جمع (دشمن) ظاهر شدند، (۵) که انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است; (۶) و او خود (نیز) بر این گواه است; (۷) و به یقین او علاقه شدید به مال دارد. (۸) آیا نمى داند در آن زمان که تمام کسانى که در قبرها هستند برانگیخته مى شوند، (۹)