لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (۱۵) الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (۱۶) وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (۱۷) الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (۱۸) وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ (۱۹) إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (۲۰) وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (۲۱)
(ترتیبها 93) سُورَة الضّحی (آیاتها 11)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالضُّحَىٰ (۱) وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (۲) مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (۳) وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (۴) وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (۵) أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (۶) وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (۷) وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (۸) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (۹) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (۱۰) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (۱۱)
(ترتیبها 94) سُورَة الشَرح (آیاتها 8)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (۱) وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ (۲) الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ (۳) وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ (۴) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (۵) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (۶) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ (۷) وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَب (۸)
جز بدبخت ترین مردم وارد آن نمى شود; (۱۵) همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و رویگردان شد. (۱۶) و با تقواترین مردم از آن دور داشته خواهد شد، (۱۷) همان کس که مال خودرا (در راه خدا) مى بخشد تا پاک شود. (۱۸) و هیچ کس را نزد او حق نعمتى نیست تا بخواهد (به این وسیله) او را پاداش دهد، (۱۹) بلکه هدفش تنها جلب رضاى پروردگار والایش مى باشد; (۲۰) وبزودى (از مواهب فراوان الهى) راضى مى شود! (۲۱)
سوره الضحى
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
سوگند به روز در آن هنگام که آفتاب برآید و گسترده شود، (۱) و سوگند به شب هنگامى که آرام گیرد، (۲) که پروردگارت هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده. (۳) و به یقین آخرت براى تو از دنیا بهتر است. (۴) و بزودى پروردگارت آن قدر به تو عطا خواهد کرد که راضى شوى. (۵) آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (۶) و تو را گمشده یافت و هدایت کرد، (۷) و تو را نیازمند یافت و بى نیاز نمود، (۸) حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن، (۹) و سائل را از خود مران، (۱۰) و نعمتهاى پروردگارت را بازگو کن! (۱۱)
سوره الشرح
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم، (۱) و بار سنگینت را از (دوش) تو برنداشتیم؟! (۲) همان بارى که سخت بر پشت تو سنگینى مى کرد. (۳) و آوازه تو را بلند ساختیم. (۴) (آرى) به یقین با سختى آسانى است. (۵) مسلّماً با سختى آسانى است، (۶) پس هنگامى که از مهمّى فارغ مى شوى به مهمّ دیگرى پرداز، (۷) و به سوى پروردگارت توجّه کن. (۸)