فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (۶۸) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۶۹) فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (۷۰) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۷۱) حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (۷۲) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۷۳) لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (۷۴) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۷۵) مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (۷۶) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۷۷) تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (۷۸)
(ترتیبها 56) سُورَة الواقِعَة (آیاتها 96)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (۱) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (۲) خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ (۳) إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (۴) وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (۵) فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا (۶) وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (۷) فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (۸) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (۹) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (۱۰) أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (۱۱) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (۱۲) ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (۱۳) وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (۱۴) عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ (۱۵) مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (۱۶)
در آنها میوه هاى فراوان و درخت خرما و انار است. (۶۸) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۶۹) و در آن باغهاى بهشتى زنانى نیکوخلق و زیبایند. (۷۰) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۷۱) حوریانى که در خیمه هاى بهشتى مستورند. (۷۲) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۷۳) هیچ انس و جنّى پیش از ایشان با آنها تماس نداشته است (۷۴) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۷۵) این در حالى است که بهشتیان بر تختهایى سبز رنگ بسیار ممتاز و زیبا تکیه زده اند. (۷۶) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۷۷) پربرکت و زوال ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو. (۷۸)
سوره الواقعة
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
هنگامى که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود، (۱) هیچ کس نمى تواند آن را انکار کند. (۲) (این واقعه) گروهى را پایین مى آورد و گروهى را بالا مى برد. (۳) در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمى آید، (۴) و کوهها درهم کوبیده مى شود، (۵) و بصورت غبار پراکنده درمى آید، (۶) و شما (در آن زمان) سه گروه خواهید بود. (۷) (نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان و خجستگانى! (۸) و (گروه دیگر) شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى! (۹) و (سوّمین گروه) پیشگامان پیشگامند، (۱۰) آنها مقربانند. (۱۱) در باغهاى پرنعمت بهشت (جاى دارند). (۱۲) گروه زیادى (از آنها) از امّتهاى نخستین اند، (۱۳) و اندکى از امّتهاى آخرین. (۱۴) (مقرّبان) بر تختهایى که در صفوف مختلف در کنار هم چیده شده قرار دارند، (۱۵) در حالى که بر آنها تکیه زده و رو به روى یکدیگرند. (۱۶)