(ترتیبها 91) سُورَة الشَمس (آیاتها 15)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (۱) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (۲) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (۴) وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (۵) وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (۶) وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (۷) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (۸) قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (۹) وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (۱۰) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (۱۱) إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (۱۲) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (۱۳) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (۱۴) وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (۱۵)
(ترتیبها 92) سُورَة اللَیل (آیاتها 21)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (۱) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (۲) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (۳) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (۴) فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (۵) وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (۶) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (۷) وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (۸) وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (۹) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (۱۰) وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (۱۱) إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (۱۲) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (۱۳) فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (۱۴)
سوره الشمس
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
به خورشید و گسترش نور آن در صبحگاهان سوگند، (۱) و به ماه هنگامى که از پى آن در آید، (۲) و به روز هنگامى که خورشید را آشکار سازد، (۳) و به شب آن هنگام که آن را بپوشاند، (۴) و سوگند به آسمان و کسى که آن را بنا کرده، (۵) و به زمین و کسى که آن را گسترانیده، (۶) و سوگند به روح آدمى و آن کس که آن را (آفریده و) موزون ساخته، (۷) سپس فجور و تقوایش [= شر و خیرش ] را به او الهام کرده است، (۸) که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده; (۹) و آن که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! (۱۰) قوم «ثمود» بر اثر طغیانشان، (پیامبر خود را) تکذیب کردند، (۱۱) آنگاه که شقى ترین آنها به پاخاست; (۱۲) و پیامبر خدا (صالح) به آنان گفت: «ناقه (و معجزه) خداوند را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید).» (۱۳) ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى کردند (و به هلاکت رساندند); از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهشان درهم کوبید و با خاک یکسان کرد. (۱۴) و او هرگز از فرجام مجازات ستمگران، باک ندارد. (۱۵)
سوره الليل
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
سوگند به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند، (۱) و سوگند به روز هنگامى که جلوه گر شود، (۲) و سوگند به آن کس که جنس مذکّر و مونث را آفرید، (۳) که سعى و تلاش شما گوناگون است: (۴) امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگارى پیش گیرد، (۵) و جزاى نیک (الهى) را تصدیق کند، (۶) ما او را در مسیر آسانى قرار مى دهیم. (۷) امّا کسى که بخل ورزد و (از این راه) بى نیازى طلبد، (۸) و پاداش نیک را انکار کند، (۹) او را در مسیر دشوارى قرار مى دهیم; (۱۰) و در آن هنگام که (در جهنم) سقوط مى کند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت. ۱۱به یقین هدایت کردن بر ماست، (۱۲) و آخرت و دنیا (نیز) تنها از آن ماست، (۱۳) و من شما را از آتشى که زبانه مى کشد بیم مى دهم، (۱۴)