(ترتیبها 44) سُورَة الدُّخان (آیاتها 59)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حم (۱) وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (۲) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (۳) فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (۴) أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (۵) رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (۶) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (۷) لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (۸) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (۹) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (۱۰) يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (۱۱) رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (۱۲) أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (۱۳) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (۱۴) إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (۱۵) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (۱۶) ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (۱۷) أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۸)
سوره الدخان
*بنام خداوند بخشنده مهربان*
حم. (۱) سوگند به این کتاب روشنگر، (۲) که ما آن را در شبى پر برکت نازل کردیم; ما همواره انذار کننده بوده ایم. (۳) در آن شب هر امرى بر اساس حکمت، (الهى) تدبیر مى گردد. (۴) (نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما; ما (آن را) فرستادیم. (۵) رحمتى است از سوى پروردگارت، که او شنونده و داناست. (۶) (همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید. (۷) هیچ معبودى جز او نیست; زنده مى کند و مى میراند; او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست. (۸) ولى آنها در شکّند و (با حقایق) بازى مى کنند. (۹) پس منتظر روزى باش که آسمان دود آشکارى پدید آورد، (۱۰) که همه مردم را فرا مى گیرد; این عذاب دردناکى است! (۱۱) (آن روز کافران مى گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان مى آوریم. (۱۲) چگونه ممکن است متذکّر شوند با این که رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (۱۳) سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته اى دیوانه است.» (۱۴) ما عذاب را اندکى برطرف مى سازیم، ولى شما (به کارهاى خود) باز مى گردید. (۱۵) در آن روز آنها را با قدرت عظیمى خواهیم گرفت; به یقین ما آنها را مجازات خواهیم کرد. (۱۶) ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و پیامبر بزرگوارى به سراغشان آمد. (۱۷) (و به آنان گفت: امورِ) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینى براى شما هستم. (۱۸)