هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (۶۷) هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (۶۸) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ (۶۹) الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (۷۰) إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ (۷۱) فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (۷۲) ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ (۷۳) مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ (۷۴) ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ (۷۵) ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (۷۶) فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (۷۷)
او کسى است که شما را از خاکى آفرید، سپس از نطفه اى، سپس از علقه (و خون بسته شده)اى، سپس شما را بصورت طفلى (از شکم مادر) بیرون مى آورد، بعد (رشد مى کنید تا) به مرحله کمال قوّت خود مى رسید، و بعد از آن پیر مى شوید; و (در این میان) گروهى از شما پیش از رسیدن به این مرحله مى میرند و (در نهایت) به اجل حتمى خود مى رسید; شاید (در این مراحل) بیندیشید. (۶۷) او کسى است که زنده مى کند و مى میراند; و هنگامى که وجود چیزى را مقرّر کند،تنها به آن مى گوید: «موجود باش!» بى درنگ موجود مى شود. (۶۸) آیا ندیدى کسانى را که در آیات خدا مجادله مى کنند، چگونه (از راه حق) منحرف مى شوند؟! (۶۹) همان کسانى که کتاب آسمانى و آنچه را به وسیله پیامبرانمان فرستاده ایم تکذیب کردند; امّا بزودى (از نتیجه کار خود) آگاه مى شوند! (۷۰) در آن هنگام که غل و زنجیرها برگردن آنان قرار گرفته و آنها را مى کشند; (۷۱) و در آب سوزان وارد مى کنند; سپس در آتش دوزخ مى سوزند! (۷۲) سپس به آنها گفته مى شود: «کجایند آنچه را همتاى خدا قرار مى دادید، (۷۳) همان معبودهایى را که جز خدا پرستش مى کردید؟!» آنها مى گویند: «همه از نظر ما پنهان و گم شدند; بلکه ما اصلاً پیش از این چیزى را پرستش نمى کردیم»! این گونه خداوند کافران را گمراه مى سازد. (۷۴) این (عذاب) بخاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى به خوشحالى مى پرداختید. (۷۵) از درهاى جهنم وارد شوید و جاودانه در آن بمانید; و چه بد است جایگاه متکبّران! (۷۶) پس (اى پیامبر) صبر کن که وعده خدا حق است; و هرگاه قسمتى از مجازاتهایى را که به آنها وعده داده ایم در حال حیاتت به تو نشان دهیم، یا تو را (پیش از آن) از دنیا ببریم (مهم نیست); چرا که آنان را فقط به سوى ما باز مى گردانند. (۷۷)