وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (۲۱) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ (۲۲) وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ (۲۳) وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ (۲۴) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (۲۵) أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ (۲۶) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ (۲۷) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (۲۸) قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (۲۹) فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ (۳۰)
به آنان از عذاب نزدیک (دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) مى چشانیم، شاید بازگردند. (۲۱) چه کسى ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او یادآورى شده، سپس او از آن اعراض کرده است؟! به یقین ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت. (۲۲) و ما به موسى کتاب آسمانى دادیم; و شک نداشته باش که او آن را دریافت داشت; و ما آن را وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم. (۲۳) و از آنان پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مى کردند; چون شکیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند. (۲۴) البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه در آن اختلاف داشتند حکم مى کند (و هرکس را به سزاى اعمالش مى رساند). (۲۵) آیا براى هدایت آنها کافى نیست که بسیارى از اقوام پیشین را (که طغیان کردند) هلاک نمودیم؟! در حالى که اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه مى روند; در این نشانه هایى است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان); آیا نمى شنوند؟! (۲۶) آیا ندیدند که ما آب را به سوى زمینهاى خشک و بى گیاه مى رانیم و بوسیله آن زراعتهایى مى رویانیم که هم چهار پایانشان از آن مى خورند و هم خودشان; آیا نمى بینند؟! (۲۷) آنان مى گویند: «اگر راست مى گویید، این پیروزى (شما) کى خواهد بود؟!» (۲۸) بگو: «روز پیروزى، ایمان آوردن، سودى به حال کافران نخواهد داشت;و به آنها هیچ مهلت داده نمى شود.» (۲۹) حال که چنین است، از آنها روى بگردان و منتظر باش; آنها نیز منتظرند. (تو منتظر پیروزى و رحمت الهى و آنها منتظر عذاب او!) (۳۰)