صفحه ٣٢٤

قُوَّةً» «1» اسلام به مردم سفارش مى كند كه هر گونه قدرت را براى ارعاب دشمنان خدا آماده كنيد. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» «2» امّا اگر قدرت وسيله ى غرور و تكبّر شد به سرنوشت عاد گرفتار مى شويم.
پيام ها:
1- در نقل تاريخ، تنها به آنچه مايه ى عبرت است، توجّه كنيم. (قرآن درباره ى قوم عاد، از تعداد آنان و شهر و قبيله آنان سخنى نگفته است). فَأَمَّا عادٌ ...
2- استكبار، مايه ى هلاكت است. صاعِقَةِ عادٍ ... فَاسْتَكْبَرُوا
3- تكبّر انسانِ ضعيف در برابر خداوند قهار كاملًا نابجاست. فَاسْتَكْبَرُوا ... بِغَيْرِ الْحَقِ 
4- انگيزه ى تكبّر، مغرور شدن به قدرت و نداشتن رقيب است. «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً»
5- داروى مبارزه با خود برتربينى، توجّه به قدرت الهى است. مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ 
6- قدرت، نشانه ى حقانيّت نيست. مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ...
7- نگاهى به آفرينش خود و ضعف هاى دوران جنين و كودكى، و نيازمندى امروز تكبّر را برطرف مى كند. «الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ»
8- آن چه كفّار را به هلاكت مى رساند، استمرار در كفر و لجاجت است. «كانُوا- يَجْحَدُونَ»