به صورت كثرت، بلكه به صورت وحدت. پس نورهاى متفاوتِ بعد از منشور همه و همه در نور بى رنگ و به صورت جامع موجودند، وقتى از منشور عبور كردند، به حالت مجموع درآمدند، آن هم به چندگانگى، و نه به يگانگى قبل از عبور از منشور. ملائكه هر كدام در مقام خود نظر به يكى از اسماء الهى دارند ولى ائمه (ع) به همه ى اسماء الهى نظر دارند و با همان جامعيت، خدا را تسبيح مى كنند. و بر همين مبنا در دعاى ماه رجب به حضرت حق عرضه مى داريد: «يَعْرِفُكَ بِها مَنْ عَرَفَكَ»؛ هركس تو را شناخت، از طريق ذوات مقدس معصومين شناخت.
هدف بنده در اين جلسه آن بود كه روشن شود اشرفيت ذوات مقدس معصومين (ع) تنها در عالم مادّه نيست، بلكه عالم ماده آخرين مرحله ى ظهور خلقت نورانى آن هاست، در حالى كه انوار كريمانه ى آن ها سراسر عالم را احاطه كرده است و چون آن ها حقايق كريمى هستند، طالبان فيض متعالى را هرگز محروم نخواهند كرد، در واقع همواره و در تمام طول حيات زمينى شان ندا مى دادند:
گوش دل را يك دمى اين سو بيار تا بگويم با تو از اسرار يار
اميدوارم در حدّ محدودى جايگاه نورى فاطمه (س) روشن شده باشد و معلوم گردد چرا با رجوع به زهراى مرضيه (س) مى توانيم راه رجوع به ساير ائمه (ع) را به روى خود بگشائيم. در بحث آينده إن شاءالله باز به مسئله ى چگونگى ارتباط با ذات مقدس حضرت صديقه ى كبرى، زهراى مرضيه (س) خواهيم پرداخت.
والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته»