بز داشت كه شيرش را مى خورد، در يك زمين كوچك هم مى كاشت، و از محصولش استفاده مى كرد و حال مسلمانان در آن مرحله از تاريخ بايد بين او و فاطمه (س) يكى را انتخاب كنند و اين انتخاب، انتخاب آسانى نيست مگر آن كه بتوانند متوجه رسالت تاريخى خود بشوند و منشأ اعمال آن دو را بشناسند تا ديندارى افراد را در حدّ ظاهر اعمال آن ها دنبال نكنند و بدانند دين بايد به كامل ترين شكل در صحنه باشد تا آيندگان را درست تغذيه كند و تنها با انسانى كه معصوم باشد چنين چيزى ممكن خواهد بود. و اين شاخصه ى روح فاطمى است و پيامبر (ص) با اين نگاه مردم را متوجه فاطمه زهرا (س) نمود، چون مى دانست تنها اوست كه مى تواند مردم را در چنين شرايط فتنه انگيزى نجات دهد. فاطمه ى زهرا (س) زنده ماند تا اين پيام را به مردم برسانند و حجّت را براى همگان تمام كنند و وقتى مسئوليت خود را به پايان رساند ديگر طاقت ماندن در اين دنيا را در خود نديد. از آن به بعد هركس بخواهد خطا نكند راه را مى شناسد و مى داند سرچشمه ى قدرت حقيقى در روحى است كه به حقيقت متصل است، اين چيزى بود كه شيخ فضل الله نورى با تأسى به زهراى مرضيه (س) فهميد و بر مشروطه ى مشروعه تأكيد كرد و خطر اعدام شدن را چيز مهمى ندانست.
عرض كردم؛ فاطمه ى زهرا (س) متوجه شدند هيئت حاكمه اگر شخصاً مسلمان اند شخصيتاً در صدد تغيير اسلام اند كه نمونه هاى آن را مى توان در