مقابله كنند كه چشم بر ملكوت عالم دوخته باشند- تا بتوانند ابهت اهل باطل را به چيزى نگيرند- على (ع) پا به ميدان مى گذاشت. على (ع) بود كه نشان داد واقعى ترين واقعيات و حقيقى ترين حقيقت خدا است و حيات خود را در ارتباط با خدا جستجو مى كرد و نه در فرار از شمشيرها. ولى اگر در ادامه ى كار، خدا در خفا رود و اميال انسانى جاى خدا نشيند، پايه هاى ديندارى سست مى شود و تأكيد بر غدير براى آن است كه خدا در خفا نرود و انسان به عنوان فاعل همه ى كارها در جاى خدا بنشيند. مقام معظم رهبرى «حفظه الله تعالى» در سالگرد غدير فرمودند: «غدير؛ يعنى گزينش علم و تقوا و جهاد و ورع و فداكارى در راه خدا و سبقت در ايمان و اسلام ... اين يك قضيه ى ارزشى است». «1»
فرق غدير با سقيفه در اين است كه يك جريان به حاكميت نيروهاى ارزشى حسّاس است و لذا بر فرهنگ غدير تأكيد دارد و يك جريان چيزهاى ديگرى غير از حاكميت ارزش ها برايش مهم است. «غدير» يعنى حاكميت كسى كه فدايى اسلام است و اين غير از حاكميت سياسيون اقتصادمحور است، آن هم نه اقتصادى كه به نفع مردم باشد، بلكه رفاه و اقتصادى كه به نفع طبقه اى خاص است، يعنى حاكميت ويژه خواران اقتصادى و قدرت طلبان سياسى، البته با حفظ شخصيت دينى و نه حفظ ارزش هاى دينى.
سقيفه يعنى حاكميتى كه مى تواند بيشتر فتح كند و بيشتر پول درآورد و در اين راستا معلوم است كه اگر اميرالمؤمنين على (ع) بر سرِ كار آيند،