آسمانى او را با كمال ايمان تصديق كرد و از بندگان مطيع خدا به شمار آمد». «1»
سپس هنگامى كه نفس ناطقه ى انسانى، خواه مرد و خواه زن آماده شود، صور مَلَكى و ملكوتى برايش متمثّل مى شود. خداى سبحان در باره ى مريم فرمود: «فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا» «2»
پس جبرائيل براى او به صورت بشرى وارسته متمثّل شد و حضرت زكريا (ع)، ضامن مصالح او گرديد و او را پروراند، و فاطمه را اشرف انبياء محمد (ص) پروراند در حالى كه مادر او خديجه ى كبرى است.
در كافى به اسناد خويش از امام ابى عبدالله (ع) روايت كرد كه آن حضرت فرمودند: «فاطمه (س) بعد از رسول خدا (ص) هفتاد و پنج روز زندگى كرد و اندوهى شديد در فراق پدر بر وى وارد شد و جبرئيل به نزد وى مى آمد و باعث حُسْن صبر و دلجويى آن حضرت بر پدرش مى شد و نفس او را آرام مى ساخت و از پدرش و مكان و منزلت وى به حضرت فاطمه خبر مى داد و به وى خبر مى داد كه در ذرّيه ى وى چه اتفاقى خواهد افتاد و على (ع) آن را مى نوشت». «3» و در علل الشرايع به اسنادش از عيسى بن زيد بن على نقل شده است كه وى گفت: از ابوعبدالله (ع) شنيدم كه مى فرمود: فاطمه از آن رو محدّثه نام گرفت كه ملائكه از آسمان فرود مى آمدند ملائكه مى گفتند: (اى فاطمه خداى تعالى تو را برگزيد و پاك