خدا نزديك شد و به مقام قرب الهى دست يافت، چون قرب خدا به ما، غير از قرب ما به اوست. و تا قلب امام (عج) از ما راضى نشود، رابطه با خدا، به عنوان مقصد و مقصود جان هر انسان، ممكن نمى شود. پس از يك جهت، خدا از همه چيز به ما نزديك تر است ولى از يك جهت، ما از خدا دور هستيم و اگر بخواهيم به خدا نزديك شويم بايد واسطه كاملى كه حامل جميع اسماء الهى است به ما كمك كند. گفت:
يار نزديك تر ازمن به من است اين عجب بين كه من از وى دورم
حالا براى اين كه حضرت امام زمان (عج) به ما نظر بفرمايند از آن وجهِ نزديك خدا به همه مخلوقات، كمك مى گيريم و مى گوييم؛ «وَامْنُنْ عَلَيْنا بِرِضَاه» خدايا بر ما منّت بگذار به اين كه امام ما را از ما راضى گردانى. حالا از طريق رضايت قلب مقدس امام، آن وجهِ دورِ خودمان از خدا را، به نزديكى تبديل مى نماييم. إن شاءالله. و در ادامه مى گويى:
«وَ هَبْ لَنا رَأفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعائَهُ وَ خَيْرَهُ ما نَنالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِكَ وَ فَوزاً عِنْدَكَ»
يعنى بر ماببخش رأفت و رحمت و دعا و خير امام زمان (عج) را، آن رأفت و رحمت و دعاى خيرى كه موجب شود، به وسعت رحمت و رستگارى كه نزد تو است، دست يابيم. پس رأفت و رحمت امام (عج) دريچه نيل به سعه رحمت و رستگارى حقيقى است كه نزد خدا است.
خدايا رأفت امام (عج) را بر ما ارزانى دار. رأفت امام (ع) در جهت انسان شدن است. خدايا توفيقمان بده تا امام به ما نظر كند و ما انسان شويم و در آن حال توانسته ايم در درياى بيكران رحمت تو شناورى نماييم و آن