أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِن نَّجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (۷) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا ۖ فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (۹) إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَإِذَا قِيلَ انشُزُوا فَانشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (۱۱)
آیا نمى دانى که خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است مى داند; هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمى کنند مگر این که خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمى کنند مگر این که او ششمین آنهاست، و نه تعدادى کمتر و نه بیشتر از آن هستند مگر این که او همراه آنهاست هر جا که باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان باخبر مى سازد، چرا که خداوند به هر چیزى داناست. (۷) آیا ندیدى کسانى را که از نجوا [= سخنان در گوشى ]نهى شدند، سپس به کارى که از آن نهى شده بودند باز مى گردند و براى انجام گناه و تعدّى و نافرمانىِ پیامبر به نجوا مى پردازند و هنگامى که نزد تو مى آیند تو را تحیّتى مى گویند که خدا به تو نگفته است (تحیتى توهین آمیز)، و در دل خود مى گویند: «چرا خداوند ما را بخاطر گفته هایمان عذاب نمى کند؟!» جهنم براى آنان کافى است، وارد آن مى شوند، و چه بد فرجامى است! (۸) اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که نجوا مى کنید،به گناه و تعدّى و نافرمانى پیامبر نجوا نکنید، و به کارِ نیک و تقوا نجوا کنید، و از (مخالفت فرمان) خدایى که همگى نزد او جمع مى شوید بپرهیزید. (۹) نجوا تنها از سوى شیطان است; تا مؤمنان را غمگین سازد; ولى نمى تواند هیچ گونه ضررى به آنها برساند جز به فرمان خدا; پس مؤمنان تنها بر خدا توکّل کنند. (۱۰) اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که به شما گفته شود: «مجلس را وسعت بخشید (وبه تازه واردها جا دهید)»، وسعت بخشید، خداوند (بهشت را) براى شما وسعت مى بخشد; و هنگامى که گفته شود: «برخیزید»، برخیزید; اگر چنین کنید، خداوند کسانى از شما را که ایمان آورده اند و کسانى را که علم به آنان داده شده درجات عظیمى مى بخشد; و خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است. (۱۱)