ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (۵۱) لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ (۵۲) فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (۵۳) فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (۵۴) فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (۵۵) هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (۵۶) نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (۵۷) أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ (۵۸) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (۵۹) نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (۶۰) عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (۶۱) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (۶۲) أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ (۶۳) أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (۶۴) لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (۶۵) إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (۶۶) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (۶۷) أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (۶۸) أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ (۶۹) لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (۷۰) أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (۷۱) أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ (۷۲) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ (۷۳) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (۷۴) ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (۷۵) وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (۷۶)
سپس شما اى گمراهان تکذیب کننده! (۵۱) به یقین از درخت (نفرت انگیز) زقّوم مى خورید، (۵۲) و شکمها را از آن پر مى کنید، (۵۳) و روى آن از آب سوزان مى نوشید، (۵۴) و همچون شتران تشنه، از آن مى آشامید. (۵۵) این است وسیله پذیرایى از آنها در روز جزا!» (۵۶) ما شما را آفریدیم; پس چرا (آفرینش مجدّد را) تصدیق نمى کنید؟! (۵۷) آیا از نطفه اى که (در رحم) مى ریزید آگاهید؟! (۵۸) آیا شما آن را (در دوران جنینى) آفرینش (پى در پى) مى دهید یا ما آفریدگاریم؟! (۵۹) ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم; و هرگز کسى بر ما پیشى نمى گیرد. (۶۰) تا شما را به صورت دیگرى تبدیل کرده و در جهانى که نمى دانید آفرینشى (تازه) بخشیم! (۶۱) شما عالَم نخستین را دانستید; پس چرا متذکّر نمى شوید(که جهانى بعد از آن است)؟! (۶۲) آیا درباره آنچه کشت مى کنید اندیشیده اید؟! (۶۳) آیا شما آن را مى رویانید یا ما مى رویانیم؟! (۶۴) اگر مى خواستیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده مى کردیم تا در تعجب فرو روید! (۶۵) (بگونه اى که مى گفتید:) براستى ما زیان کرده ایم، (۶۶) بلکه ما بکلى محروم شده ایم! (۶۷) آیا به آبى که مى نوشید اندیشیده اید؟! (۶۸) آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما نازل مى کنیم؟! (۶۹) اگر مى خواستیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار مى دادیم; پس چرا شُکر نمى کنید؟! (۷۰) آیا درباره آتشى که مى افروزید فکر کرده اید؟! (۷۱) آیا شما درخت آن را آفریده اید یا ما آفریده ایم؟! (۷۲) ما آن را وسیله یادآورى (براى همگان) و وسیله زندگى براى مسافران قرار داده ایم. (۷۳) حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى (و او را پاک و منزّه بشمار). (۷۴) سوگند به جایگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! (۷۵) و این سوگندى است بسیار بزرگ، اگر بدانید! (۷۶)