رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (۱۷) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۱۸) مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (۱۹) بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ (۲۰) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۲۱) يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (۲۲) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۲۳) وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (۲۴) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۲۵) كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (۲۶) وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (۲۷) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۲۸) يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (۲۹) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۳۰) سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (۳۱) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۳۲) يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا ۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (۳۳) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۳۴) يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ (۳۵) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۳۶) فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (۳۷) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۳۸) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ (۳۹) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (۴۰)
او پروردگارِ دو مشرق و دو مغرب است. (۱۷) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۱۸) دو دریاى مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند; (۱۹) در میان آن دو مانعى است که یکى بر دیگرى غلبه نمى کند (و به هم نمى آمیزند). (۲۰) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۲۱) از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى شود. (۲۲) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۲۳) و براى او (و از ناحیه او) است کشتیهاى کوه پیکر ساخته شده که در دریا به حرکت در مى آیند! (۲۴) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۲۵) همه کسانى که روى آن [= زمین] هستند فانى مى شوند، (۲۶) و تنها ذات صاحب جلال و گرامى پروردگارت باقى مى ماند. (۲۷) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۲۸) تمام کسانى که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا مى کنند، و او هر روز در شأن و کارى است. (۲۹) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۳۰) اى دو گروه انس و جن! بزودى به (حساب) شما مى پردازیم! (۳۱) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۳۲) اى گروه جنّ و انس! اگر مى توانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمى توانید، مگر با نیرویى (فوق العاده). (۳۳) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۳۴) (در قیامت) شعله هایى از آتش، و دودهایى متراکم بر شما فرستاده مى شود; و نمى توانید از کسى یارى بطلبید. (۳۵) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۳۶) در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکى رخ مى دهد که تاب تحمّل آن را نخواهید داشت). (۳۷) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۳۸) در آن روز هیچ کس از انس و جن از گناهش سؤال نمى شود (و همه چیز روشن است). (۳۹) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! (۴۰)