وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (۱۶) اللَّهُ الَّذِي أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (۱۷) يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (۱۸) اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (۱۹) مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ (۲۰) أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (۲۱) تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (۲۲)
کسانى که درباره خدا بعد از پذیرفته شدن دعوت الهى (از سوى مردم منصف)، جدال و ستیزه جویى مى کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بى پایه است; و غضب (الهى) بر آنهاست و عذابى شدید دارند. (۱۶) خداوند کسى است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق از باطل و همچنین خبر قیامت) را; تو چه مى دانى شاید روز رستاخیز نزدیک باشد! (۱۷) کسانى که به قیامت ایمان ندارند در باره آن شتاب مى کنند; ولى آنهاکه ایمان آورده اند پیوسته از آن هراسانند، و مى دانند آن حق است; آگاه باشید کسانى که در قیامت القاى تردید مى کنند، در گمراهى عمیقى هستند. (۱۸) خداوند نسبت به بندگانش لطف دارد; هر کس را بخواهد روزى مى دهد و او توانا و شکست ناپذیر است. (۱۹) کسى که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او فزونى مى بخشیم (و بر محصولش مى افزاییم); و کسى که فقط کشت دنیا را بطلبد، بهره اى از آن به او مى دهیم امّا در آخرت هیچ بهره اى ندارد. (۲۰) آیا معبودانى دارند که بى اذن خداوند آیینى براى آنها ساخته اند؟! اگر وعده قطعى (الهى و اجل معینى) براى آنها نبود، در میانشان داورى مى شد (و دستور عذاب صادر مى گشت) و به یقین براى ستمکاران عذاب دردناکى است! (۲۱) (در آن روز) ستمکاران را مى بینى که از اعمالى که انجام داده اند سخت بیمناکند، در حالى که (نتیجه) اعمالشان آنها را فرا گرفته امّا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند در باغهاى سرسبز بهشتند و هرچه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنها فراهم است; این است فضل (و بخشش) بزرگ! (۲۲)