وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (۴) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (۵) إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (۶) الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (۷) أَفَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا ۖ فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۖ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (۸) وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَىٰ بَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ كَذَٰلِكَ النُّشُورُ (۹) مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ۚ إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَمَكْرُ أُولَٰئِكَ هُوَ يَبُورُ (۱۰) وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا ۚ وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلَا يُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (۱۱)
اگر تو را تکذیب کنند (غم مخور، موضوع تازه اى نیست) پیامبران پیش از تو نیز تکذیب شدند; و همه کارها به سوى خدا بازگشت داده مى شود. (۴) اى مردم! وعده خداوند حق است; مبادا زندگى دنیا شما را بفریبد، و مبادا (شیطان) فریبکار شما را نسبت به (کَرَم) خدا فریب دهد (و مغرور سازد!) (۵) به یقین شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید; او فقط حزبش را به این دعوت مى کند که اهل آتش سوزان (جهنم) باشند. (۶) کسانى که راه کفر پیش گرفتند، براى آنان عذابى شدید است; و کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، آمرزش و پاداشى بزرگ از آن آنهاست. (۷) آیا کسى که زشتى عملش براى او آراسته شده و آن را زیبا مى بیند (همانند کسى است که واقع را مى یابد)؟! خداوند هر کس را بخواهد (و سزاوار باشد) گمراه مى سازد و هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند) هدایت مى کند; پس جانت بخاطر شدّت تأسّف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام مى دهند داناست. (۸) خداوند کسى است که بادها را فرستادتا ابرهایى را به حرکت در آورند; ما این ابرها را به سوى زمین مرده اى راندیم و بوسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده کردیم; رستاخیز نیز همین گونه است. (۹) کسى که خواهان عزّت و توانایى است (باید از خدا بخواهد; چرا که) تمام عزّت و توانایى براى خداست; سخنان پاکیزه به سوى او صعود مى کند، و عمل صالح را بالا مى برد; و آنها که نقشه هاى بد مى کشند، عذاب سختى براى آنهاست و مکر (و توطئه) آنان نابود مى شود (و به جایى نمى رسد). (۱۰) خداوند شما را از خاکى آفرید، سپس از نطفه اى; سپس شما را بصورت زوجهایى قرار داد; هیچ جنس ماده اى باردار نمى شود و وضع حمل نمى کند مگر به علم او، و هیچ کس عمر طولانى نمى کند، یا از عمرش کاسته نمى شود مگر این که در کتاب (علم خداوند) ثبت است; اینها همه براى خداوند آسان است. (۱۱)