صفحه ١٧٨

إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (۹) وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (۱۰) إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ (۱۱) إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ (۱۲) ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَن يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (۱۳) ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (۱۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ (۱۵) وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (۱۶)


(به خاطر بیاورید) زمانى را (که از شدّت ناراحتى در میدان بدر،) از پروردگارتان کمک مى خواستید; و او خواسته شما را پذیرفت (و گفت): من شما را با هزار فرشته، که پیاپى فرود مى آیند، یارى مى کنم. (۹) ولى خداوند، این را تنها براى شادى و اطمینان قلب شما قرار داد; و پیروزى جز از طرف خدا نیست; زیرا خداوند توانا و حکیم است. (۱۰) و (یادآورید) هنگامى را که خواب سبکى که مایه آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت; و آبى از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند; و پلیدى شیطان را از شما بر طرف سازد; و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد. (۱۱) و (به یاد آر) هنگامى را که پروردگارت به فرشتگان وحى کرد: «من با شما هستم; کسانى را که ایمان آورده اند، تقویت کنید. بزودى در دلهاى کافران ترس و وحشت مى افکنم; ضربه ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهاى دشمنان) فرودآرید; و همه انگشتانشان را قطع کنید!» (۱۲) این بخاطر آن است که آنها با خدا و پیامبرش دشمنى ورزیدند; و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنى کند، (کیفر شدیدى مى بیند; و) خداوند سخت کیفر است. (۱۳) این (مجازات دنیا) را بچشید! و براى کافران، مجازات آتش (در جهان دیگر) خواهد بود. (۱۴) اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که با کافران در میدان نبرد رو به رو شوید،به آنها پشت نکنید (و فرار ننمایید). (۱۵) و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند به غضب خدا گرفتار خواهد شد; و جایگاه او جهنّم است، و چه بد جایگاهى است! مگر آنکه هدفش از کناره گیرى، تجدید نیرو براى حمله (مجدد) و یا پیوستن به گروهى (از مجاهدان) باشد. (۱۶)