صفحه ١١١

عفو و گذشت در زندگى مشترک
گاه مسائل کوچکى اتّفاق مى افتد که اگر با عفو و گذشت همراه باشد مشکلى به وجود نمى آید، براى مثال؛ که غذا شور شده، یا مقدارى ته آن سوخته، یا درِ منزل با کمى تأخیر باز شده، یا ظرفى از دست زوجه افتاده و شکسته، یا کارى را که قرار بوده انجام دهد فراموش کرده است.
این مسائل جزیى و کوچک ممکن است در هر خانه اى اتّفاق بیفتد، امّا به دو شکل مى توان با آن برخورد کرد: برخى بزرگوارانه گذشت کرده و آن را همان جا دفن نموده و زندگى را به کام خود و همسرشان تلخ نمى کنند. امّا با کمال تأسف، بعضى ها عکس العمل بدى از خود بروز مى دهند، براى نمونه: مرد با عصبانیّت مى گوید: حواست را جمع کن و دیگر از این اشتباهات نکن! و زن در جواب مى گوید: همین است که هست، بیش از این نمى توانم! مرد مى گوید: حرف زیادى نزن! و زن جواب مى دهد: خودت حرف زیادى نزن!
این سخنان زشت ادامه پیدا مى کند و آتش خشم شعله ورتر مى شود، تا آن جا که کم کم گلاویز مى شوند و کار به شکایت و دادگاه و طلاق مى کشد! در حالى که اگر عفو و گذشت مى کردند کار به اینجا نمى رسید.