صفحه ٢٥٥

وبا عقل و منطق سازگار نیست، بلکه پدر و مادران باید آن ها را هدایت کنند.

4. تربیت رفتارى و عملى
فرزندان آداب و کارهاى شایسته را از عمل والدین فرا مى گیرند، نه از زبان آن ها. به رفتار پدر و مادر نگاه مى کنند، نه به سخنانشان. بنابراین، بهترین درس، اعمال و رفتارهاى آن هاست.
پدر و مادر جوانى که فرزندى کوچک داشتند به همراه پدر پیرشان زندگى مى کردند. روزى لرزش دست هاى پیرمرد سبب شد ظرف غذا از دستش بیفتد و بشکند. به همین دلیل زن و شوهر تصمیم گرفتند براى پدر ظرفى چوبى تهیّه کنند تا هر زمان از دستش افتاد نشکند. از آن روز به بعد همه به جز پدر پیر، در ظروف چینى غذا مى خوردند!
روزى پدر و مادر جوان، فرزند کوچکشان را دیدند که تکّه اى چوب در دست گرفته و مشغول گود کردن آن است. علّت را پرسیدند. گفت: مى خواهم ظرف چوبى درست کنم تا هر زمان شما همچون پدربزرگ کهنسال شدید از آن استفاده کنید! بنابراین پدران و مادران باید به شدّت مراقب رفتارهاى خود باشند که در تربیت فرزندانشان مؤثّر است.

* * *